History: We learn Dimini (Greece)
Dimini was a Neolithic village which ruins were found in Thessaly. Here my explanation and my 3d reconstruction
Dimini - A Walk Around the 7,000-year-old Settlement
Treading on new territory - I only travelled as far north as Delphi on my first visit to Greece - Dimini, located near the large city of Volos, is one of the oldest and most important sites in Greece.
Dating to the beginning of the 5th Millennium BC (4800 BC), the Neolithic site is 7,000 years old. Extremely well preserved, it gives an excellent insight into Neolithic life.
What is most notable are the lack of defensive walls during this time period - people were clearly not running around attacking each other in large numbers, but were seemingly living in peaceful communities and storing animals and food. It's a big question to understand when we humans started building larger settlements with high defensive walls and why that sudden burst of violence with organised armies occurred.
We also visited the nearby site of Sesklo, two thousand years older than Dimini (7000 BC) but unfortunately my camera battery was nearly dead and I could not record any video.
This video was recorded in 1080 HD on Saturday 23 December 2017
Dimini (2) - The centre of the 7,000-year-old Settlement
Treading on new territory - I only travelled as far north as Delphi on my first visit to Greece - Dimini, located near the large city of Volos, is one of the oldest and most important sites in Greece.
Dating to the beginning of the 5th Millennium BC (4800 BC), the Neolithic site is 7,000 years old. Extremely well preserved, it gives an excellent insight into Neolithic life.
What is most notable are the lack of defensive walls during this time period - people were clearly not running around attacking each other in large numbers, but were seemingly living in peaceful communities and storing animals and food. It's a big question to understand when we humans started building larger settlements with high defensive walls and why that sudden burst of violence with organised armies occurred.
We also visited the nearby site of Sesklo, two thousand years older than Dimini (7000 BC) but unfortunately my camera battery was nearly dead and I could not record any video.
This video was recorded in 1080 HD on Saturday 23 December 2017
Neolithic Greece
Video Software we use:
Ad-free videos.
You can support us by purchasing something through our Amazon-Url, thanks :)
Neolithic Greece is an archaeological term used to refer to the Neolithic phase of Greek history beginning with the spread of farming to Greece in 7000–6500 BC.During this period, many developments occurred such as the establishment and expansion of a mixed farming and stock-rearing economy, architectural innovations , as well as elaborate art and tool manufacturing.
---Image-Copyright-and-Permission---
About the author(s): TKostolany derivative work: TKostolany (talk)
License: Public domain
Author(s): TKostolany (
talk (
---Image-Copyright-and-Permission---
This channel is dedicated to make Wikipedia, one of the biggest knowledge databases in the world available to people with limited vision.
Article available under a Creative Commons license
Image source in video
Magnisia - Thessaly - Greece
Magnesia was among the first areas in Greece to be inhabited. Archaeologists have brought to light mesolithic finds from the Sarakinos cave, neolithic settlements such as Dimini and Sesklo, as well as for- gotten Mycenaean cities that played an important role during the Bronze Age. All these discoveries prove that distinguished cities were found in the district around pre- sent day Volos and that they reached their peak during the Mycenaean era.
Among them there was the legendary Iolkos, capital of Mycenaean Thessaly and site of today's Volos. It was from here that the Argo set off with Jason and the Argonauts for the distant shores of the Black Sea in quest of the Golden Fleece. One result of this campaign was to strengthen the maritime empire of that region's bold inhabitands, the Minyans; the other was to broaden the naval horizons of the period.
Homer also mentions the participation of Iolkos in the Trojan War, along with the other Magnesian cities, among which is listed Phthia, the birthplace of Achilles. After the Mycenean era, the cities of Magnesia began to decline and by the 4th century BC, the province was just an insignificant province of Macedonia. During the course of Greek history, however, certain cities linked by a common characteristic -their proximity to the Pagasitic gulf- restored a measure of its gold glory to the region. For example, one can cite Pagases, which flourished particularly during the 5th century BC; Dimitrias, founded in the 3rd century BC; Phthiotic Thebes, an important city during the early Christian era; and Almiros, a powerful commercial centre of the 12th century.
The Turkish occupation of Magnesia was unusual in that it did not extend into the eastern, inaccessible portion of Pelion; as a result, the coastal towns were abandoned in favour of the remote mountain villages there, which acquired a special cultural and economic lustre, becoming at the same time a bastion for the teachers and fighters of the Greek nation. In the revolution of 1821 for which those people helped prepare, the flag of rebellion waved over Milies. In 1881 according to the Treaty of Berlin, Magnesia, along with Thessaly, was incorporated into the free Greek state to become one of the most vital areas in the country, combining natural beauty, economic, and cultural development.
Βόλος - Διμήνι, Volos - Dimini - Αρχαιολογικός χώρος
Music: Ancient Greek war music - Winds of Ithaca
Στις βορειοδυτικές παρυφές του σημερινού χωριού Διμήνι, 5χιλ. από την πόλη του Βόλου, επάνω σε χαμηλό λόφο με εξαίρετη εποπτεία στον Παγασητικό κόλπο, βρίσκεται ο μεγάλος
και καλά οργανωμένος προϊστορικός οικισμός του Διμηνίου. Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς οικισμούς της Ελλάδας και για το σημαντικότερο οικισμό της Νεότερης Νεολιθικής περιόδου. Μαζί με το Σέσκλο είναι οι πιο συστηματικά ανασκαμμένες νεολιθικές θέσεις της Θεσσαλίας, που μας προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την αρχιτεκτονική και οικονομική οργάνωση των προϊστορικών οικισμών. Η θέση σήμερα απέχει 3 χιλ. από την ακτογραμμή, ωστόσο την 5η χιλιετία π.Χ. η θάλασσα βρισκόταν σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου. Ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτηριστικό του Διμηνίου αποτελεί η συνέχεια της κατοίκησης από τη Νεότερη Νεολιθική έως το τέλος της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, γεγονός που αποδεικνύει ότι η πρόσβαση σε πεδινές εκτάσεις κατάλληλες για γεωργική καλλιέργεια και κτηνοτροφία, καθώς και στις θαλάσσιες οδούς του κεντρικού Αιγαίου αποτελούσαν τις κύριες προϋποθέσεις για την αδιάκοπη κατοίκηση των προϊστορικών θέσεων.
Sesklo - Greece HD Travel Channel
Sesklo in Central Greece, is one of the oldest settlements and the first acropolis of Greece, 10 km west of Volos, the place where the Argonauts started their journey. First settlement finds are dated from 6000 BC. The village Sesklo gave its name to a whole culture, the Sesklo culture, a period in the early days of the Neolithic in Greece. The post houses with mud walls were erected on stone foundations, which are still preserved. The acropolis contained already 500 houses, which at that time was a considerable size.
During our visit, an English female doctoral candidate was busy with cataloging 40.000 bones.
.......
please read more:
Sésklo in Mittelgriechenland, eine der ältesten Siedlungen und die erste Akropolis Griechenlands, liegt 10 km westlich von Volos, dem Ort von dem die Argonauten zu ihrer Reise aufbrachen.
Erste Siedlungsfunde werden auf 6000 v. Chr. datiert. Der Ort gab einer Periode in der Frühzeit des Neolithikums in Griechenland ihren Namen, die Sesklo-Kultur.
Die Pfostenhäuser mit Lehmwänden wurden auf steinernen Fundamenten errichtet, die heute noch vorhanden sind. Die Akropolis umfasste bereits 500 Häuser, was in jener Zeit einer beträchtlichen Größe entsprach.
Bei unserem Besuch war eine einsame englische Doktorandin damit beschäftigt 40.000 Knochen zu katalogisieren.
.........
Weitere Infos im Reisevideoblog:
GREECE7- DIMINI VILLAGE AND MUSEUM OF VOLOS - Final Session Comenius Project
08/04/2014 - EPAGGELMATIKO LYKEIO AGRIAS - VOLOS - Visit to Dimini Village and Archeological Museum of Volos- fFinal Session Comenius Project 2014...
Διμήνι & Νεολιθικός οικισμός - Dimhni & Neolithic settlements
Το βίντεο που παρακολουθούμε είναι φωτογραμμετρικό αποτέλεσμα μετά από πτήση με drone ebee και τη βοήθεια του συναδέλφου Θανάση Κολλάτου. αναφέρεται στον Οικισμό Διμήνι που απέχει 5 χλμ. από το Βόλο. Στην ευρύτερη περιοχή είχε γίνει η πρώτη εγκατάσταση και στον συγκεκριμένα λόφο και χρονολογείται στα μέσα της 5ης χιλιετίας, στη Νεότερη Νεολιθική περίοδο. Ήταν μία οργανωμένη κοινότητα 200-300 κατοίκων, που ζούσαν σε 30-40 σπίτια και ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά και με την αλιεία, λόγω της μικρής απόστασης από τη θάλασσα
Νεολιθικός Οικισμός, Αμάρυνθος, Εύβοια / Neolithic Settlement, Amarynthos, Evia, Greece
περιοχή της Αμαρύνθου, με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, μαζί με την περιοχή της Ερέτριας αποτελούν το πιο ενδιαφέρον από ιστορική άποψη κομμάτι της Εύβοιας. Πολλοί επιστήμονες, μάλιστα, τοποθετούν την Ερέτρια των μυκηναϊκών χρόνων στη θέση της σύγχρονης Αμαρύνθου. Το όνομα της πόλης φαίνεται να προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα ἀμαρύσσω, το οποίο σημαίνει 'λάμπω, ακτινοβολώ'.
Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, στην Αμάρυνθο αναπτύχθηκε μόνιμος οικισμός κατά τη νεολιθική περίοδο (6000 - 3000 π.Χ.). Κατά τη διάρκεια της πρώιμης εποχής του Χαλκού (3000 - 2100 π.Χ), η Αμάρυνθος αποτελούσε έναν από τους σημαντικότερους πρωτοελλαδικούς οικισμούς και σπουδαίο προϊστορικό λιμάνι στο νησί της Εύβοιας. Είχε αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με τα νησιά του Αιγαίου, όπως φαίνεται από τα κυκλαδικά αντικείμενα που βρέθηκαν στην περιοχή. Κατά τη Μεσοελλαδική περίοδο (2000 - 1650 π.Χ.) η πόλη είχε στενές εμπορικές σχέσεις με την ηπειρωτική Ελλάδα και παρήγαγε θαυμαστά δείγματα της μινύειας αρχιτεκτονικής. Κατά την πρώιμη Υστεροελλαδική περίοδο αποτελούσε μια από τις σπουδαιότερες περιοχές της Εύβοιας, ενώ το όνομα της Αμαρύνθου αναφέρεται στις πινακίδες της Γραμμικής Β. Εκτός από το εμπόριο, άλλες ασχολίες των κατοίκων ήταν η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και η χαλκουργία.
Η περιοχή, στην οποία είχαν εγκατασταθεί οι Ίωνες, υπήρξε τόπος λατρείας της θεάς Αρτέμιδος, στην οποία είχε δοθεί το προσωνύμιο Αμαρυνθία ή Αμαρυσία, από το όνομα της πόλης, ο ναός της οποίας βρισκόταν στην πεδιάδα. Ο οικισμός και ο αποθέτης του ιερού ανεσκάφησαν μεταξύ των ετών 1987 μέχρι 1990 και βρίσκονται πλέον στο Μουσείο της Ερέτριας. Προς τιμήν της Αρτέμιδος διοργανώνονταν τα Αμαρύσια, γιορτή η οποία μεταφέρθηκε και στο Άθμονον της αρχαίας Αθήνας, που αποτελεί το σημερινό Μαρούσι. Άλλωστε και η ίδια η ονομασία Αμαρούσιον προέρχεται από την Αμάρυνθο και, συγκεκριμένα, από το προσωνύμιο Αμαρυσία. Μάλιστα, η πρώτη σύγχρονη ονομασία αυτού του δήμου της Αττικής ήταν Δήμος Αμαρυσίων, η οποία εξελίχθηκε σε Δήμος Αμαρουσίου.
Ο αρχαίος οικισμός της Αμαρύνθου πιθανολογείται πως βρισκόταν σε μικρή απόσταση στα ανατολικά του σύγχρονου οικισμού, στον παραλιακό λόφο της Παλαιοχώρας, εξού και το η ονομασία του παλαιά χώρα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η περιοχή μαστιζόταν από τις επιδρομές πειρατών και οι κάτοικοι της αρχαίας τοποθεσίας κατέφευγαν στην ενδοχώρα για να προστατευθούν, όπου δημιούργησαν τον οικισμό της Βάθειας. Ο αρχαίος οικισμός εγκαταλείφθηκε οριστικά και καταστράφηκε το 1470 από τον τουρκικό στόλο, ο οποίος στη συνέχεια πολιόρκησε την Χαλκίδα. Η Βάθεια πήρε το όνομά της από τη βαθιά χαράδρα στους πρόποδες του όρους Κοτύλαιο όπου χτίστηκε, ώστε να μην είναι ορατή από τα παράλια.
Στα τέλη του 19ου αιώνα κάτοικοι της Βάθειας άρχισαν και πάλι να μετακινούνται προς την αρχική τους κοιτίδα στα παράλια της περιοχής, όπου έχτισαν νέο οικισμό με το όνομα Κάτω Βάθεια, ενώ ο παλαιότερος οικισμός ονομάστηκε Άνω Βάθεια και υπάρχει μέχρι σήμερα 3 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αμαρύνθου. Ο οικισμός της Κάτω Βάθειας αναφέρεται για πρώτη φορά το 1906 και το 1907 ορίστηκε ως έδρα του δήμου Αμαρυνθίων, ο οποίος είχε ιδρυθεί το 1835. Το 1911 η Κάτω Βάθεια μετονομάστηκε σε Αμάρυνθος, με το νέο αυτό οικισμό να λαμβάνει το όνομα του αρχαίου οικισμού της περιοχής από τον οποίο άλλωστε προέρχονταν οι κάτοικοι που ίδρυσαν την Άνω Βάθεια.
Franchthi Cave
Video Software we use:
Ad-free videos.
You can support us by purchasing something through our Amazon-Url, thanks :)
Franchthi cave or Frankhthi cave is a cave overlooking the Argolic Gulf opposite the village of Koilada in southeastern Argolis, Greece.The cave was occupied from the Upper Paleolithic circa 38,000 BCE through the Mesolithic and Neolithic periods, with occasional short episodes of apparent abandonment.Last occupied around 3,000 BCE , it is one of the very few settlements in the world that shows nearly continuous human occupation for such an extended period of time, and is one of the most thoroughly studied sites from the stone age in southeastern Europe.
---Image-Copyright-and-Permission---
About the author(s): Lencer
License: Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 (CC BY-SA 3.0)
Author(s): Lencer (
---Image-Copyright-and-Permission---
This channel is dedicated to make Wikipedia, one of the biggest knowledge databases in the world available to people with limited vision.
Article available under a Creative Commons license
Image source in video
Annotating the Ambiguity of a Greek Neolithic House
Virtual Worlds as Digital Scholarly Editions was a Masterclass hosted by An Foras Feasa at Maynooth University between 13-14th June 2017. In this short presentation, Dr Costas Papadopoulos of Maynooth University gives a brief talk about the use of annotations in 3D models, in cases where there is a lot of ambiguity. The Masterclass is funded by Digital Scholarly Editions Initial Training Network.
Διμήνι ένας προϊστορικός οικισμός
Κάντε Εγγραφή στο κανάλι my THESSALIA Πατώντας Εδώ:
για να τα βλέπετε όλα!
Μη ξεχάσετε να κάνετε SHARE το βίντεο, αν σας άρεσε!
ΛΑΙΚΟ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΝΕΟΛΙΘΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΥΓΗΣ 1
Κυριακή 10.02.2013 ώρα 18.00
Esperos Palace Καστοριά
Λαϊκό Πανεπιστήμιο Καστοριάς
Δρ Γεωργία Στρατούλη
Αρχαιολόγος ΥΠΑΙΘΠΑ - ΓΓΠολιτισμού - ΙΖ' ΕΠΚΑ
Νεολιθικός Οικισμός Αυγής: από την ανασκαφή στο Διαδραστικό Αρχαιολογικό Πάρκο
Atlantis of Hellas. Sesklo Village.
This is the video for episode B3a of the Atlantis of Hellas in the Middle Sea. This episode describes the first massive Neolithic immigration of Lower Egyptians from Crete and Memphis to Hellas. The Sesklo tribe descendants of these first pioneers from Egypt established numerous settlements on the Thessalian plain of Hellas, and the later Dimini and Pelasgian cultural periods are a further development of this Sesklo tribe of Serpentine agriculturalists. The Sesklo built the first farming villages in Europe, and it was from their Thessalian fields growing harvests of cereal weeds that seed-planting technology eventually spread into the Balkans and Old Europe. This episode is an introductory sketch of the migration and diffusion of seed-planting technology from Lower Egypt into Old Europe and the Middle Sea that occurred in the Neolithic epoch.
Αρχαιολογικός χώρος Αλυκής
Η χερσόνησος της Αλυκής βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της Θάσου σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από τον Λιμένα.
Στις δύο πλευρές της χερσονήσου σχηματίζονται δυο φυσικοί ορμίσκοι που από την αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν ως λιμάνια.
Στην άκρη της χερσονήσου βρίσκεται το αρχαίο λατομείο μαρμάρου το οποίο λειτουργούσε σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας μέχρι τα βυζαντινά χρόνια.
Η συνεχής δραστηριότητα είχε ως αποτέλεσμα να απολαξευτεί ένα μεγάλο μέρος της χερσονήσου σχεδόν ως την επιφάνεια της θάλασσας και όταν η στάθμη της θάλασσας κατεβαίνει, να απομένει το αλάτι στα τοιχώματα.
Οι φυσικές αυτές αλυκές έδωσαν και το όνομα Αλυκή στην περιοχή, τοπωνύμιο βεβαιωμένο από την υστεροβυζαντινή εποχή.
Ίχνη ανθρώπινης κατοίκησης στη χερσόνησο εντοπίζονται ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ σε λατρευτικό σπήλαιο στον ανατολικό όρμο, όπου εικάζεται ότι στη θέση αυτή ιδρύθηκε αρχαίο ιερό αφιερωμένο είτε στον θεό Απόλλωνα είτε στους Διόσκουρους. Τα ερείπια του βρίσκονται στην παραλία του ανατολικού όρμου.
Επιπλέον, αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αρχαίος οικισμός όπου εντοπίζονται τα ερείπια δύο παλαιοχριστιανικών βασιλικών του 5ου αιώνα μ.Χ. και αποτελούσαν χώρους υποδοχής προσκυνητών που έφθαναν εκεί μέχρι τα πρώιμα χριστιανικά χρόνια.
Οι Αλυκές εγκαταλείφθηκαν απότομα, πιθανώς λόγω μεγάλου σεισμού.
Σήμερα η Αλυκή έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος και αποτελεί δείγμα ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
Εκδόσεις για το Σέσκλο και το Διμήνι
TRT Βόλος
Αναπαράσταση προϊστορικού Λιμναιού Οικισμού 5.500 Π.Χ
Subject Here
Franchthi Cave Exploration, Kilada Argolidas (Σπήλαιο Φραγχθι, Κοιλάδα Αργολίδας )
To σπήλαιο Φράγχθι βρίσκεται στη Ν.Δ. Αργολίδα, στη βόρεια ακτή του κόλπου της Κοιλάδας. Κατοικήθηκε κυρίως κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική (40-10.000 π.Χ.), τη Μεσολιθική (9-7.000 π.Χ.) και τη Νεολιθική περίοδο (7-3.000π.Χ.).
Στην Παλαιολιθική και Μεσολιθική το Φράγχθι υπήρξε καταφύγιο μετακινούμενων κυνηγών, τροφοσυλλεκτών και ψαράδων, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν για τις καθημερινές τους ανάγκες εργαλεία φτιαγμένα από σκληρές και αιχμηρές πέτρες, όπως ο πυριτόλιθος και ο οψιανός. Η Μεσολιθική είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ιστορία του σπηλαίου, καθώς συνδέεται με κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές. Πραγματοποιούνται οι πρώτοι ενταφιασμοί, τα ταξίδια ανοιχτής θαλάσσης και εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα συστηματικής αλιείας.
Στη Νεολιθική, η κατοίκηση επεκτάθηκε εκτός του σπηλαίου, στον παρακείμενο υπαίθριο χώρο. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του οικισμού, το οποίο ονομάζεται Παραλία, είναι σήμερα καταβυθισμένο λόγω της ανόδου της θαλάσσιας στάθμης. Σπήλαιο και υπαίθριος χώρος αποτέλεσαν το χώρο δραστηριοτήτων μιας κοινότητας γεωργών και κτηνοτρόφων, η οποία διατηρούσε επαφές με πολλές περιοχές του νοτίου Αιγαίου. Οι κάτοικοι του οικισμού χρησιμοποιούσαν πλήθος λίθινων εργαλείων, όπως λεπίδες για δρεπάνια, μαχαιράκια, αιχμές βελών, μυλόπετρες, τσεκουράκια και αξίνες, αλλά και πολλά οστέινα, όπως αγκίστρια, σπάτουλες και σουβλιά. Πολλά είδη της καθημερινής τους εργαλειοθήκης δεν έχουν σωθεί λόγω του φθαρτού τους χαρακτήρα. Για την εξυπηρέτηση των καθημερινών τους αναγκών, οι κάτοικοι είχαν διαμορφώσει το εσωτερικό του σπηλαίου σε επιμέρους χώρους χρήσης, κάποιοι από τους οποίους περιείχαν λιθόστρωτα δάπεδα ή εστίες φωτιάς. Στον υπαίθριο χώρο, τα σπίτια τους ήταν απλές κατασκευές με λίθινη θεμελίωση, δάπεδα από πατημένο πηλό και τοίχους σοβατισμένους για μόνωση και καθαριότητα. Τόσο το σπήλαιο όσο και ο υπαίθριος χώρος χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς και ως τόποι ενταφιασμού. Μία από τις καινοτομίες της περιόδου είναι η κατασκευή αγγείων και ειδωλίων από ψημένο πηλό. Κάποια από τα αγγεία έφεραν περίτεχνη πολύχρωμη διακόσμηση. Όπως οι προκάτοχοί τους, έτσι και οι Νεολιθικοί κάτοικοι του σπηλαίου φρόντιζαν για τον καλλωπισμό τους φτιάχνοντας κοσμήματα από απλά φυσικά υλικά, όπως τα θαλάσσια κοχύλια.
Κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε ως εποχικό ποιμνιοστάσιο.
Αρχαιολογικές έρευνες στον οικισμό διενεργήθηκαν μεταξύ 1969-1979 από το Πανεπιστήμιο Ιντιάνα (Η.Π.Α.), υπό την αιγίδα της Αμερικάνικης Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα. Το πρόγραμμα ανάδειξης υλοποιήθηκε από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδας.
Πηγή:
The Large Stone Age Settlement at Refsnes